Δοκιμή υπολειμματικών διαλυτών στα καλλυντικά

Μπορούν να προστεθούν διαλύτες στα καλλυντικά για να βοηθήσουν στη διάλυση των συστατικών που χρησιμοποιούνται σε καλλυντικά προϊόντα. Το νερό είναι ο πιο κοινός διαλύτης και η φάση που χρησιμοποιείται συνεχώς στα περισσότερα εναιωρήματα και γαλακτώματα νερού/ελαίου. Διαλύτες που χρησιμοποιούνται στα καλλυντικά περιλαμβάνουν ακετόνη, μετουσιωμένη αλκοόλη, βουτοξυαιθανόλη (μονοβουτυλαιθέρας αιθυλενογλυκόλης), διαιθυλενογλυκόλη, διμεθυλισοσορβίδιο, οξικός αιθυλεστέρας, επτάνιο, ισοπροπυλική αλκοόλη, ορυκτή αλκοόλη, πολυαιθυλενογλυκόλη, προπυλενογλυκόλη, τολουόλιο και τρικαπρίνη ( ) βρίσκεται. δεκανοϊκό). Η επιλογή του διαλύτη για χρήση στα καλλυντικά είναι ένα πολύπλοκο έργο λόγω της τοπικής τοξικότητας και της τοξικότητας κατά την εισπνοή καθώς και της οσμής.

Ένα από τα τεστ που πραγματοποιούνται σε καλλυντικά προϊόντα είναι η δοκιμή υπολειμμάτων διαλύτη. Ο σκοπός της δοκιμής υπολειμμάτων διαλύτη είναι να προσδιορίσει εάν το τελικό προϊόν περιέχει διαλύτες σε μη ασφαλή επίπεδα που μπορεί να είναι επιβλαβή για το περιβάλλον ή τον άνθρωπο και που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την ποιότητα ή/και τη λειτουργικότητα του προϊόντος. Η δοκιμή υπολειμμάτων μπορεί να προσδιορίσει την παρουσία υπολειμματικών διαλυτών ή άλλων ακαθαρσιών και αν υπάρχουν σε επιβλαβείς ποσότητες.

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΠΡΟΣΦΟΡΑ.