Ανίχνευση μυκοτοξινών σε τροφές ενσίρωσης

Παρουσία μυκοτοξινών στις ζωοτροφές ενσίρωσης

Οι ζωοτροφές ενσίρωσης, ειδικά το ενσίρωμα καλαμποκιού, είναι μία από τις ζωοτροφές που χρησιμοποιούνται στη διατροφή των αγελάδων παγκοσμίως. Οι μυκοτοξίνες μπορούν να σχηματιστούν πριν από τη συγκομιδή της τροφής, κατά την αποθήκευση και κατά τη διάρκεια της σίτισης.

Η κατανάλωση ζωοτροφών που περιέχουν μυκοτοξίνες από ζώα εκτροφής θέτει σε κίνδυνο την απόδοση των ζώων και έμμεσα την υγεία του ανθρώπου. Στις μελέτες που πραγματοποιήθηκαν, μέσω της τροφής ενσίρωσης τρώνε σε μηρυκαστικά ζώα. Εκτίθεται σε μυκοτοξίνες όπως αφλατοξίνες, τριχοθεκένια, ωχρατοξίνη Α, φουμονισίνες, ζεαραλενόνη και πολλούς άλλους δευτερογενείς μεταβολίτες μυκήτων.

Τα προβλήματα με τις μυκοτοξίνες στο ενσίρωμα μπορούν να ελαχιστοποιηθούν με την πρόληψη της ανάπτυξης μυκήτων πριν και μετά τη μόλυνση. Η σωστή διαχείριση της ενσίρωσης είναι απαραίτητη για τη μείωση του σχηματισμού μυκοτοξινών στις τροφές αγελάδων γαλακτοπαραγωγής και σε ορισμένα χημικά πρόσθετα κατά της μούχλας ή μικροβιακά εμβόλια. Μπορούν επίσης να προστεθούν αρκετοί παράγοντες απελευθέρωσης στις ζωοτροφές για τη μείωση των επιπέδων μυκοτοξίνης, αλλά η αποτελεσματικότητά τους θα ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο και το επίπεδο σχηματισμού μυκοτοξίνης.

Η ανίχνευση μυκοτοξινών στις τροφές ενσίρωσης είναι μία από τις σημαντικές παραμέτρους δοκιμής λόγω των επιβλαβών επιπτώσεών τους.

Οι πιο κοινές μυκοτοξίνες στις ζωοτροφές περιλαμβάνουν αφλατοξίνη Β1, δεοξυνιβαλενόλη (DON), ζεαραλενόνη (ZEN), τοξίνη T-2 και φουμονισίνη. Αυτές οι μυκοτοξίνες παράγονται κυρίως από μούχλα:

• Ασπέργιλλος που απαιτεί ζεστές, υγρές συνθήκες
• Penicillium, το οποίο απαιτεί υγρές, υγρές και ψυχρότερες συνθήκες,
• Fusarium, το οποίο απαιτεί υγρές, υγρές, ψυχρότερες συνθήκες

Όταν ταΐζονται σε ζώα, οι μυκοτοξίνες μπορεί να προκαλέσουν:

• Μειωμένη πρόσληψη τροφής
• Χαμηλή παραγωγή γάλακτος
• Αναπαραγωγικά προβλήματα
• Θάνατος