Προσδιορισμός Δείκτη Υδρογονανθράκων Πετρελαίου

TS EN ISO 9377-2 Ποιότητα νερού - Προσδιορισμός δείκτη υδρογονανθράκων - Μέρος 2: Μέθοδος εκχύλισης με διαλύτη και αέρια χρωματογραφία

Η καθαριότητα του θαλασσινού νερού έχει μεγάλη σημασία για τη βιωσιμότητα των φυσικών πόρων. Παράγοντες όπως η εκβιομηχάνιση και η αστικοποίηση προκαλούν τη ρύπανση της θάλασσας. Ειδικότερα, η ανάμειξη των αποβλήτων από τα εργοστάσια στη θάλασσα είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας θαλάσσιας ρύπανσης.

Πολλές δοκιμές και αναλύσεις πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των σχετικών κανονισμών και προτύπων για την ανίχνευση της ρύπανσης του θαλάσσιου νερού. Μία από αυτές τις αναλύσεις είναι η διαδικασία «Προσδιορισμός του δείκτη υδρογονανθράκων». Ο προσδιορισμός του δείκτη υδρογονανθράκων που πραγματοποιείται σε θαλασσινό νερό, νερό επεξεργασίας και λύματα είναι μια κατάλληλη μέθοδος ανάλυσης για συγκεντρώσεις πάνω από 0,1 mg/l.

TS EN ISO 9377-2 Ποιότητα νερού - Προσδιορισμός δείκτη υδρογονανθράκων - Μέρος 2: Μέθοδος εκχύλισης με διαλύτη και αέρια χρωματογραφία

Στο πλαίσιο του προτύπου ISO 9377, χρησιμοποιούνται 2 διαφορετικές μέθοδοι:

Μέρος 1: Μέθοδος που χρησιμοποιεί εκχύλιση με διαλύτη και βαρυμετρία

Μέρος 2: Μέθοδος που χρησιμοποιεί εκχύλιση με διαλύτη και αέρια χρωματογραφία

Ο «Προσδιορισμός του Δείκτη Υδρογονανθράκων» στο θαλασσινό νερό πραγματοποιείται στο διαπιστευμένο και εξουσιοδοτημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Ανάλυσης Nanolab.