Προσδιορισμός Δείκτη Φαινόλης

TS 6227 ISO 6439 Ποιότητα νερού - Προσδιορισμός δείκτη φαινόλης - Φασματομετρικές μέθοδοι που εφαρμόζονται με χρήση 4-αμινοαντιπυρίνης μετά από απόσταξη

Τα υδροξυπαράγωγα του βενζολίου ονομάζονται «φαινόλες». Οι φαινόλες αναλύονται γενικά επειδή μπορούν να βρεθούν σε «οικιακά και βιομηχανικά λύματα, φυσικά νερά και νερά και απόβλητα που χρησιμοποιούνται για την παροχή πόσιμου νερού».

Ο «Προσδιορισμός Δείκτη Φαινόλης» προσδιορίζεται σε πόσιμο νερό, επιφανειακά ύδατα και απόβλητα με διαφορετικές μεθόδους ανάλυσης.

• Άμεση χρωματομετρική μέθοδος
• Μέθοδος εκχύλισης χλωροφορμίου

EN 12457-4 Χαρακτηρισμός αποβλήτων - Ανάλυση εκχύλισης από στερεά - Δοκιμή καταλληλότητας για στερεά εκχύλιση κοκκωδών στερεών αποβλήτων και λάσπης - Μέρος 4: Μίας χρήσης για υλικά με αναλογία υγρών στερεών 10 l/kg και μέγεθος σωματιδίων μικρότερο από 10 mm (μειωμένο ή όχι) πείραμα σταδιακού πάρτι

TS 6227 ISO 6439 Ποιότητα νερού - Προσδιορισμός δείκτη φαινόλης - Φασματομετρικές μέθοδοι που εφαρμόζονται με χρήση 4-αμινοαντιπυρίνης μετά από απόσταξη

Ο «Προσδιορισμός Δείκτη Φαινόλης» πραγματοποιείται στο διαπιστευμένο και εξουσιοδοτημένο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Ανάλυσης Nanolab.