Προσδιορισμός Ολικής Σκληρότητας

Προσδιορισμός Ολικής Σκληρότητας σε Δείγματα Νερού

Τα ιόντα ασβεστίου και μαγνησίου, που υπάρχουν σε αφθονία στο νερό, είναι τα ιόντα που προκαλούν τη σκληρότητα του νερού. Η σκληρότητα του νερού εκφράζεται ως «συγκέντρωση ανθρακικού ασβεστίου ισοδύναμη με τη συνολική συγκέντρωση όλων των κατιόντων στο νερό» λόγω της παρουσίας ασβεστίου και μαγνησίου σε περίσσεια όλων των άλλων ιόντων.

Η σκληρότητα του νερού εκφράζεται με δύο τρόπους:

• Προσωρινή Σκληρότητα (Διανθρακική Σκληρότητα): Σκληρότητα που προκύπτει από διττανθρακικά ιόντα μετάλλων και καταρρέει όταν θερμαίνεται.
• Μόνιμη Σκληρότητα: Σκληρότητα που προκαλείται από θειικά, νιτρικά και χλωρίδια μεταλλικών ιόντων που δεν καταρρέει όταν θερμαίνεται και μπορεί να αφαιρεθεί με χημικές διεργασίες.

Οι γενικοί βαθμοί σκληρότητας του νερού μπορούν να απαριθμηθούν ως εξής:

• 0-75 ppm: Απαλή συνοχή
• 76-150 ppm: Μέτρια σκληρότητα
• 151-300 ppm: Σκληρή συνοχή
• 301 σελ/λεπτό και άνω: Πολύ σκληρό

Ο προσδιορισμός της σκληρότητας στο νερό είναι μια σημαντική παράμετρος ποιοτικής δοκιμής. Η ανάλυση σκληρότητας είναι μια ανάλυση που εκτελείται κυρίως και παρέχει πληροφορίες για το νερό από πολλές απόψεις.