BLOG
KATEGORİDEKİ DİĞER YAZILAR
ცხოველური და მცენარეული წარმოშობის ყველა საკვები შეიცავს ცილებს. ნაერთები, რომლებიც შეიცავს საკვებში აზოტს, ცნობილია როგორც ცილები. საკვებში ცილის განსაზღვრა ემყარება აზოტის ოდენობის განსაზღვრას. აზოტის ოდენობით განსაზღვრულ ცილის რაოდენობას ასევე უწოდებენ ნედლი ცილის რაოდენობას.
ცილები არის დიდი მოლეკულური ნაერთები, რომლებიც წარმოიქმნება ამინომჟავების კომბინაციით, რომლებიც წარმოადგენენ სამშენებლო ბლოკებს. ბუნებაში არსებობს უთვალავი რაოდენობის ცილის ტიპები 22 ამინომჟავით.
საკვებში ცილის რაოდენობის განსაზღვრის მიზეზები:
- სურსათის ხარისხის არსებულ სტანდარტებთან შესაბამისობის დადგენა
- საკვების კვებითი ღირებულების განსაზღვრა
- შეძლოს საკვების ზოგადი შემადგენლობის დადგენა
- გასაყიდად შემოთავაზებული საკვების ფასის დადგენა
- სურსათზე გამოსაყენებელი დამუშავების ტექნიკის განსაზღვრა
საკვებში მთლიანი ცილის დასადგენად სხვადასხვა მეთოდი გამოიყენება.
1. ბიურე მეთოდი
2. ლოური მეთოდი
3. პიროქიმილუმინესცენტური მეთოდი
4. ქსანტოპროტეინის მჟავას რეაქციის მეთოდი
5. მილონური რეაქციის მეთოდი
6. საღებავის შეკვრის მეთოდი
7. ბიკინშონინის მჟავას მეთოდი
8. ნინჰიდრინის მეთოდი
პროტეინებში მთლიანი აზოტის გათვალისწინების მეთოდები
1. კედალის მეთოდი
2. დიუმას მეთოდი
3. მეულენის მეთოდი
ზემოაღნიშნულ მეთოდებს შორის ყველაზე ფართოდ გამოიყენება ის მეთოდები, რომლებშიც გათვალისწინებულია აზოტის რაოდენობა.
საკვებში აზოტის მთლიანი რაოდენობის 99% ცილებზე მოდის. ამ მიზეზით, იგი ეფუძნება ცილის რაოდენობის განსაზღვრის პრინციპს ჯერ აზოტის რაოდენობის განსაზღვრით და ამ მნიშვნელობის გასამრავლებლად საკვებ პროდუქტებზე განსაზღვრულ ფაქტორზე.
