BLOG
KATEGORİDEKİ DİĞER YAZILAR
Во индустриските постројки, анализите на димните гасови треба да се прават во екстремни услови, на пример високи температури, висока влажност или висока прашина во димните гасови. Мерењата на емисиите обично се прават во процеси интензивни за ресурси и енергија каде што се произведуваат големи количини на емисии како што се јаглерод моноксид, јаглерод диоксид, азотни оксиди или сулфур диоксид. Овие емисии се предмет на строги прописи за да се обезбеди усогласеност со поставените гранични вредности и да се оптимизираат производните процеси и методи. Овие мерења се направени од напредни лаборатории со методи како што се сонда за издувни гасови, сензор и автоматско разредување.
Методот-5 е објавен од Агенцијата за заштита на животната средина (EPA) за одредување на количината на емисија на прашина при номинални референтни температурни услови. Овој метод е применлив за одредување на емисиите на честички од стационарни извори. Доколку се почитуваат барањата на овој метод, се зголемува квалитетот на податоците добиени од методите за земање примероци од загадувачите на воздухот.
Определувањето на количината на емисија на прашина во услови на номинална референтна температура на димните гасови се заснова на следниот принцип: честичките се земаат од каналот за чад во изокинетски услови и се одредува количината на честички во собраниот волумен на филтерот.
Главните стандарди кои се земаат предвид при определувањето на честичките се:
• TS ISO 9096 Емисии од фиксен извор - Рачно определување на масовната концентрација на честички
• TS EN 13284-1 Емисии од фиксен извор - Определување на масовна концентрација на прашина во низок опсег - Дел 1: Рачен гравиметриски метод
• EPA Метод 5: Определување на емисиите на честички од стационарни извори, на места со висока влажност
• EPA Метод 17: Одредување на емисиите на честички од стационарни извори на локации без висока влажност
