Ekspozimi ndaj dridhjeve

Ekspozimi ndaj dridhjeve në mjedisin e punës

Dridhja; Mund të përkufizohet si shndërrimi i energjisë potenciale në energji kinetike dhe energjisë kinetike në energji potenciale. Dridhja, e cila mund të përkufizohet edhe si lëkundje e një objekti rreth një eksperimenti, është një nga faktorët negativë për sa i përket shëndetit, cilësisë së jetës dhe performancës së punës së punonjësve në mjedisin e punës.

Makinat gjeneruese të dridhjeve përdoren pothuajse në çdo fushë të industrisë. Në përgjithësi, mund të përmenden dy lloje të dridhjeve:

- Dridhja e dorës - krahut: Vlera kufi ditore e ekspozimit për tetë orë punë: 5 m/s2
- Dridhja e të gjithë trupit: Vlera kufi e ekspozimit ditore për tetë orë punë: 1.15 m/s2

Shembuj të linjave të përgjithshme të biznesit ku gjendet ekspozimi ndaj dridhjeve të krahut të dorës janë shkritoret, aktivitetet pyjore, prodhimi/riparimi i automjeteve dhe anijeve, miniera dhe gurore. Ekspozimi i duarve - krahëve mund të dëmtojë enët e gjakut, nervat dhe nyjet. Mund të shfaqet sëmundja e gishtit të bardhë, fenomeni i Raynaud-it ose sindroma e dridhjeve të dorës-krahut (HAVS).

Dridhja e të gjithë trupit më së shumti prek punëtorët e bujqësisë dhe të ndërtimit. Dridhja e makinerive të punës të përdorura prek të gjithë trupin. Efektet e ekspozimit të të gjithë trupit tek punëtorët në përgjithësi kanë efekte në zorrë dhe qarkullim, sistemin muskuloskeletor dhe sistemin neurologjik.