Bepaling van additieven

Antioxidanten veranderen ze in niet-toxische producten door de reactiesystemen die cellen beschadigen te remmen. Om deze reden is de vraag naar voedingsmiddelen die antioxidanten bevatten de afgelopen jaren toegenomen. Daarnaast worden plantenextracten die antioxidanten bevatten gebruikt als conserveermiddel in de voedingsindustrie.

Factoren die de plaats van antioxidanten in de menselijke gezondheid bepalen; hun chemische structuur, oplosbaarheid, structuur/activiteitsrelaties en hun afleiding uit natuurlijke bronnen.

Sommige antioxidanten en gallaten zijn als volgt.

BHT (E321): Gebutyleerd hydroxytolueen, (2,6-diter butyl-4-methylfenol; C15H24O) is een witgekleurde en kristallijne stof die goed oplosbaar is in oliën maar onoplosbaar in water.

BHA (E320): BHA, een synthetische antioxidant (mengsel van 2-tertiair-butyl-4-hydroxyanisol en 3-tertiair-butyl-4-hydroxyanisol; C11H16O2), heeft een witte, wasachtige vaste structuur. Het is een antioxidant die oplosbaar is in zowel dierlijke als plantaardige oliën, maar niet oplosbaar is in water.

TBHQ (E319): Reversible-Butyl Hydroquinone is een synthetische antioxidant die in veel productformuleringen in de voedingsindustrie wordt gebruikt. Vooral in oliën met een hoog gehalte aan onverzadigde vetzuren voorkomt het dat het product bitter wordt door oxidatie te vertragen en de houdbaarheid te verlengen.

Dodesil Gallat (E312): Gesynthetiseerd uit laurylalcohol en galluszuur geproduceerd uit plantaardige tannines. De antioxidant in olieachtige producten wordt speciaal toegevoegd om het te beschermen tegen ranzig worden.

Oktil Gallat (E311): Octylgallaat is een wit poeder met een karakteristieke geur. Deze antioxidant wordt gebruikt in een groot aantal farmaceutische, cosmetische en voedingsproducten.

Propylgallaat (E310): Het wordt gesynthetiseerd uit propanol en galluszuur geproduceerd uit plantaardige tannines. De antioxidant in olieachtige producten wordt speciaal toegevoegd om het te beschermen tegen ranzig worden.

Antioxidanten voor gebruik in voedingsmiddelen; Het moet onschadelijk zijn voor de menselijke gezondheid, moet in kleine hoeveelheden worden gebruikt, mag geen geur-, smaak- en uiterlijkverslechtering in voedsel veroorzaken en mag zijn effect in het productieproces niet verliezen.

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Antioxidanten" in Voedingsmiddelen.

Kleurstoffen voor levensmiddelen; Het zijn additieven die worden gebruikt om de natuurlijke kleur te behouden, die verloren kan gaan door chemische en fysische omstandigheden zoals pH, oxidatie, licht, wateractiviteit, tijdens de productiefasen van voedingsmiddelen en tijdens opslag, om de zwakke kleur te versterken en om ze aantrekkelijk en acceptabel zijn.

Vooral voedselkleurstoffen; Het wordt gebruikt in zoetwaren, koekjes, jam, instantsoepen, ingeblikt voedsel, saladedressings, niet-alcoholische dranken, cakes, gelatineuze desserts.

In levensmiddelenadditieven omvat de E-codering voedselkleurstoffen tussen E100 - E180. Meest gebruikte kleurstoffen voor levensmiddelen; Curcumine (E 100), Tartarazine (E 102), Chinolinegeel (E 104), Zonnegeel (E 110), Karmijn (E 120), Azorubine (E 122), Amarant (E 123), Ponzo 4R (E 124) , Erythrosine (E 127), allurarood (E 129), patentblauw V (E 131), indigotine (E 132), briljantblauw (E 133).

In voedingsmiddelen worden synthetische en natuurlijke kleurstoffen gebruikt. Synthetische kleurstoffen hebben meer de voorkeur dan natuurlijke kleurstoffen vanwege hun stabiliteit en sterke kleuring. Synthetische kleurstoffen kunnen echter toxische effecten veroorzaken wanneer ze worden toegevoegd boven de in voedingsmiddelen gespecificeerde limieten.

De hoeveelheid synthetische kleurstoffen die in voedingsmiddelen wordt gebruikt, is belangrijk voor de gezondheid van de consument. Daarom is het gebruik van kleurstoffen voor levensmiddelen beperkt door verschillende voorschriften.

Kleurstofdetectie en bepaling van het gehalte aan synthetische kleurstoffen (HPLC-DAD-methode) - GMMAY. Pagina: 89-94, NMKL 130

U kunt bij ons terecht voor "Dye Search and Determination of Synthetic Dyestuffs" in Foods.

Glucoronolacton is een tussenproduct dat wordt gebruikt in energiedrankjes als gevolg van de biochemische veranderingen die glucose ondergaat. Nadat ze in het lichaam zijn opgenomen, worden ze snel geabsorbeerd en gemetaboliseerd en uitgescheiden uit het lichaam.

Glucoronolacton in energiedrankjes is synthetisch. Volgens het Turkish Food Codex Communiqué on Energy Drinks is de hoeveelheid glucoronolacton die in energiedrankjes te vinden is beperkt.

Bepaling van glucoronolacton (LC-MS/MS-methode) - J.of Ch.A, 1364(2014) 303-307

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Glucoronolacton" in Voedingsmiddelen.

Inositol zorgt samen met vetzuren voor de vorming van fosfolipiden die nodig zijn voor de vorming van celmembranen. Het wordt dicht aangetroffen in het menselijk lichaam, in de lenslaag van de hersenen, het hart en het oog. In de voedingssector komt het voor als additief in energiedrankjes.

Inositol wordt gebruikt in energiedrankjes. Inositol, dat voorkomt in energiedrankjes, is synthetisch. Volgens het Turkish Food Codex Communiqué on Energy Drinks is de hoeveelheid inositol in energiedrankjes beperkt.

Bepaling van inositol (LC-MS/MS-methode) - J. Food Sci. Moment. Vol. 35, nr. 4, blz. 466~472 (2015)

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Inositol" in Voedingsmiddelen.

Taurine wordt in veel delen van het lichaam aangetroffen, inclusief skeletspieren, die onder de categorie essentiële aminozuren vallen. Taurine in het algemeen; Het wordt gevonden in voedingsmiddelen zoals vlees, melk en zeevruchten. Tegenwoordig wordt het echter veel gebruikt in energiedrankjes.

Taurine werkt als een antioxidant en verbetert de atletische prestaties. Er is echter vastgesteld dat bij overschrijding van de dagelijkse consumptie van 3 gram toxische effecten kunnen optreden. Daarom is het gebruik ervan beperkt door de Turkish Food Codex.

"Bepaling van Taurine" wordt uitgevoerd op energiedranken.

Taurinebepaling (HPLC-UV-methode) - Journal of Health Sciences 54 (6) 661-664 (2008), AOAC 997,05

U kunt bij ons terecht voor "Taurine Bepaling" in Voedingsmiddelen.

Carboxy Methyl Cellulose (CMC) is een stof die wordt gebruikt als verdikkingsmiddel in voedingsmiddelen. carboxymethylcellulose (CMC); Het heeft een geurloze, niet-toxische, biologisch afbreekbare structuur.

In de voedingsindustrie; Ze worden gebruikt in ijs, bakkerijproducten, bier, slagroom tussen cakes, puddingen, vruchtensappen, ijs, zoetwaren, sommige specifieke zuivelproducten, roomkaas, jam, marmelade, gebakken producten en dieetproducten.

In bakkerijproducten; Het wordt gebruikt om waterverlies te verminderen, de consistentie te vergroten en de structuur te verbeteren, terwijl het de voorkeur heeft voor het verminderen van breekbaarheid in producten zoals pasta. In desserts wordt het gebruikt als verdikkingsmiddel, het regelt de vorming van suikerkristallen, verbetert de structuur en voorkomt klonteren. Het wordt gebruikt als watervasthoudmiddel, smaakversterker in de mond en conserveermiddel voor de consistentie in voedingsmiddelen met een hoog eiwitgehalte. Het wordt gebruikt als een snel verdikkingsmiddel, een versterker van het mondgevoel en een conserveermiddel van het eiwitgehalte, waardoor fruitextract in dranken behouden blijft. In bevroren desserts; Het wordt gebruikt om de vorming van ijskristallen te beheersen en om de textuur en het mondgevoel te verbeteren. Het wordt gebruikt als verdikkingsmiddel en plakkerige structuur in sauzen. Het wordt gebruikt als smeermiddel, filmvormend middel, watervasthoudmiddel, bouillonverdikkingsmiddel en structuurconserveermiddel in dierlijk voedsel.

"Bepaling van carboxymethylcellulose (CMC)" wordt uitgevoerd in verschillende voedingsmiddelen, melk en zuivelproducten.

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Carboxy Methyl Cellulose (CMC)" in Voedingsmiddelen.

Kooldioxide (CO 2 ) wordt in de voedingsmiddelenindustrie voor veel doeleinden gebruikt zoals vriesvloeistof, vergassingsmiddel, beschermgas, extractiemiddel. Kooldioxide (CO 2 ), dat wordt gebruikt als beschermend gas, verlengt de houdbaarheid van voedsel door de ademhaling en de groei van micro-organismen in verpakkingen met een gecontroleerde atmosfeer en onder gemodificeerde atmosfeer te vertragen. Als vriesvloeistof koelt het het voedsel waarop het wordt gespoten terwijl het verdampt. Het wordt ook gebruikt als extractiemiddel bij processen zoals het verwijderen van cafeïne uit koffie en het verkrijgen van β-caroteen uit wortelen. Bij deze processen helpt kooldioxide (CO 2 ) alleen de processen zonder dat het wordt toegevoegd aan de samenstelling van voedingsmiddelen. Sommige dranken met frisdrank, cola en fruit worden echter ook geproduceerd met toevoeging van kooldioxide (CO 2 ).

Kooldioxide (CO 2 ) wordt op vele manieren geproduceerd. Het gebruik ervan in de voedingsindustrie heeft echter meer te maken met de zuiverheid dan met de methode waarin het wordt geproduceerd. Het zuiverheidscriterium voor kooldioxide (CO 2 ) is gespecificeerd in het communiqué van de Turkse voedselcodex over zuiverheidscriteria voor andere additieven dan kleurstoffen en Smaken gebruikt in voedingsmiddelen.

"Bepaling van kooldioxide (CO 2 )" wordt geanalyseerd in alcoholische en niet-alcoholische dranken.

Bepaling van kooldioxide (CO₂) - TS 2259

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Kooldioxide (CO 2 )" in Voedingsmiddelen.

Zwaveldioxide is een van de oudste methoden die wordt gebruikt om voedsel lang te bewaren zonder te bederven en om hun fysieke en chemische structuren te beschermen. Zwaveldioxideresiduen veroorzaken echter ongewenste smaakveranderingen in voedingsmiddelen, vernietiging van vitamines door afbraak en enig ongemak bij de mens. Daarom heeft de Codex Alimentarus-commissie een beperkte zwavelinname.

Het is van groot belang om de hoeveelheid zwaveldioxide te bepalen in direct geconsumeerde voedingsmiddelen zoals gedroogde abrikozen, vijgen en druiven.

Zwaveldioxide (SO 2 ) gebruikt als conserveermiddel in voedingsmiddelen; Het varieert afhankelijk van de chemische structuur van het voedsel, het type en de duur van het toegepaste proces, de bewaarcondities en de hoeveelheid toegevoegd product. Het doel van het gebruik van zwaveldioxide (SO 2 ) is; Om de enzymatische of niet-enzymatische reacties die optreden tijdens het drogen van groenten en fruit te beheersen, om de toename van micro-organismen te voorkomen, om het te gebruiken als antioxidant en om de houdbaarheid te verlengen.

"Bepaling van zwaveldioxide (SO 2 )" wordt uitgevoerd in verschillende soorten voedsel en wijn.

Bepaling van zwaveldioxide (SO₂) - TS 522

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Zwaveldioxide (SO 2 )" in Voedingsmiddelen.

Melamine is een chemische stof die over het algemeen wordt gebruikt bij de productie van lijm en plastic. Tegenwoordig wordt melamine, dat op veel verschillende manieren wordt verkregen, gebruikt bij de productie van oppervlaktecoatings, keukenmaterialen en kunststoffen.

Het hoge stikstofgehalte van melamine zorgde ervoor dat het werd gebruikt voor vervalsing in voedingsmiddelen. Bij de bepaling van eiwit wordt de totale hoeveelheid stikstof in het voer bepaald en wordt er melamine aan het voer toegevoegd om de testprocessen te doorstaan. Melamine is een belangrijke parameter die wordt geanalyseerd bij het bepalen van vervalsing in voedingsmiddelen.

"Melaminebepaling" wordt uitgevoerd in babyvoeding en opvolgzuigelingenvoeding, baby- en peutersupplementen, melk en zuivelproducten.

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Melamine" in Voedingsmiddelen.

Mononatriumglutamaat (MSG) met de code E621 in de Turkse voedselcodex-verordening voor levensmiddelenadditieven, mononatriumglutamaat (MSG), het natriumzout van glutaminezuur dat wordt gebruikt om voedsel op smaak te brengen, is een levensmiddelenadditief.

Mononatriumglutamaat is een van de levensmiddelenadditieven die in sommige landen als smaakstof worden gebruikt bij het verwerken en koken van voedsel. Mononatriumglutamaat (MSG) wordt gebruikt bij de voedselproductie om de perceptie van andere smaken te voorkomen en om het aroma te verhogen.

Het gebruik van mononatriumglutamaat (MSG) als smaakstof in voedingsmiddelen heeft geleid tot twijfels over de veiligheid ervan voor de menselijke gezondheid. In het communiqué van de Turkse voedselcodex over voedingsadditieven met uitzondering van kleur- en smaakstoffen, is de dagelijkse consumptie van glutaminezuur en zijn zouten beperkt.

U kunt bij ons terecht voor "Monosodium Glutamaat (MSG) Bepaling" in Foods.

Natamycine is een conserveermiddel voor levensmiddelenadditief gecodeerd E-235 dat wordt gebruikt bij het voorkomen van schimmel- en gistgroei in melk en zuivelproducten. Natamycine verlengt de houdbaarheid van het antibioticum.

De aanwezigheid van schimmels in voedingsmiddelen is erg belangrijk voor de menselijke gezondheid. Schimmels kunnen bij zeer lage temperaturen zeer giftige stoffen (mycotoxinen) produceren. Zelfs als schimmels op voedsel worden schoongemaakt, kunnen mycotoxinen niet uit voedsel worden verwijderd. Natamycine is zeer effectief tegen alle schimmels en gisten die in voedingsmiddelen worden aangetroffen.

Natamycine in het algemeen; Het wordt gebruikt als conserveermiddel in de voedingsindustrie. Het wordt veel gebruikt bij de productie van kaas, worst en worst. Hoewel de inname van natamycine geen toxische effecten heeft, is de dagelijkse inname beperkt.

"Bepaling van Natamycine" wordt uitgevoerd in verschillende voedingsmiddelen, melk en zuivelproducten.

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Natamycine" in Voedingsmiddelen.

De chemische groep, ook wel parabenen genoemd, omvat p-hydroxybenzoëzuur, esters van p-hydroxybenzoëzuur met methyl-, ethyl-, butyl- en propyl- en natriumzouten.

p-hydroxybenzoëzuuresters worden vooral gebruikt in de cosmetische industrie en de farmacie. p-hydroxybenzoëzuuresters verschillen in bepaalde pH-bereiken. Ze zijn verkrijgbaar in poedervorm en zijn geurloos en bestand tegen hydrolysereacties.

p-hydroxybenzoëzuuresters zijn zeer effectief tegen schimmels en gisten. Ze vertonen echter een lage activiteit tegen bacteriën. De meest gebruikte zijn propyl- en methylesters, en de dagelijkse inname varieert tussen 0 - 10 mg/kg lichaamsgewicht.

E 214: Ethyl-p-hydroxybenzoaat

E 215: Natriumethyl-p-hydroxybenzoaat

E 218: Methyl-p-hydroxybenzoaat

E 219: Natriummethyl-p-hydroxybenzoaat

Bepaling van p-hydroxybenzoaten HPLC-DAD-methode - NMKL 124

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van p-Hydroxybenzoaten" in Voedingsmiddelen.

Sulfurisatieproces van voedsel; Het is een proces dat wordt gebruikt bij het drogen en conserveren van fruit en groenten, vers fruit voor marmelade, jam en in de wijnindustrie. Als het zwavelmiddel dat bij deze processen wordt gebruikt, denk ik aan kaliumbisulfiet, kaliummetasulfiet, natriumbisulfiet, natriumsulfiet en natriummetabisulfiet, dat gemakkelijk kan worden omgezet in zwaveldioxide onder geschikte omstandigheden, voornamelijk zwaveldioxide (SO2).

Het proces van het zwavelen van voedsel wordt gebruikt als een antimicrobieel middel bij de bestrijding van micro-organismen, als een antioxidant, reductiemiddel en enzymremmer bij enzymatische en niet-enzymatische bruiningsreacties.

In de levensmiddelenadditievenverordening; natriummetabisulfiet en zwaveldioxide, antimicrobiële stoffen, conserveermiddelen. In de Turkish Food Codex Labelling Regulation / EK1 - Allergenic Substances or Products List worden de gebruikslimieten van natriummetabisulfiet gespecificeerd om allergene effecten te voorkomen.

Natriummetabisulfiet vandaag; Het wordt gebruikt als bleekmiddel in zoetwaren en gebak in de voedingsindustrie, als losmiddel in brood en crackers, als antimicrobieel middel in vruchtensap, ingeblikt voedsel en graanproducten.

Bepaling van natriummetabisulfiet (in SO2) - AOAC 962.16

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van natriummetabisulfiet" in voedingsmiddelen.

Sorbinezuur en benzoëzuur zijn additieven die worden gebruikt als conserveermiddelen voor levensmiddelen.

Sorbinezuur (E200) is een additief dat voedingsmiddelen beschermt tegen schimmels, bacteriën en schimmels. De toegestane hoeveelheid sorbinezuur in voedingsmiddelen varieert tussen 0,5% en 0,0025.

Benzoëzuur (E210), het eenvoudigste lid van de aromatische carbonzuurfamilie. Benzoëzuur is een zwak zuur dat een voorloper is van de synthese van veel belangrijke organische verbindingen. Het wordt gebruikt om bederf van micro-organismen door voedsel te voorkomen. Het wordt vooral gebruikt in jam, marmelade, vruchtensap, ketchup, koolzuurhoudende dranken en augurken.

Het gebruik van sorbinezuur en benzoëzuur in voedingsmiddelen is beperkt in het kader van de "Turkish Food Codex Food Additives Regulation".

Bepaling van sarbinezuur en benzoëzuur (HPLC-DAD methadon) - NMGL124

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van sorbinezuur en benzoëzuur" in voedingsmiddelen.

Soedan-verven zijn verboden te gebruiken, rode verven die worden gebruikt om oliën, was, benzine, schoenen en vloerpoetsmiddelen te kleuren. Het is vooral aangetroffen in geïmporteerde rode paprika's en in voedingsmiddelen waarin deze poedervormige rode paprika's worden gebruikt.

Soedan rood I; het is een chemische kleurstof. Het is geclassificeerd als een kankerverwekkende stof door het International Cancer Research Center. Sudan rood IV is een genotoxische kankerverwekkende kleurstof. Het gebruik ervan in voedingsmiddelen is ten strengste verboden vanwege hun kankerverwekkende effecten.

Soedan-kleurstoffen zijn synthetisch en komen van nature niet voor in voedingsmiddelen. Soedankleurstoffen zijn een parameter die wordt geanalyseerd op voedingsmiddelen vanwege hun schadelijke effecten op mensen.

Bij de bepaling van Sudan kleurstoffen; De aanwezigheid van Sudan I, Sudan II, Sudan III, Sudan IV, Para Red, Rhodamine, Sudan Red G, Sudan Red B, Sudan Red 7B, Sudan Orange G, Sudan Black B parameters worden gecontroleerd.

"Bepaling van Sudanese kleurstoffen" wordt uitgevoerd in specerijen.

Bepaling van Sudan-kleurstoffen (LC-MS/MS-methode) - Waters App. Opmerking

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van Sudanese Kleurstoffen" in Voedingsmiddelen.

Kunstmatige zoetstoffen; Het zijn chemische componenten die geen calorische waarde hebben en een zoete smaak geven zonder de bloedsuikerspiegel aan te tasten. Sucralose, Aspartaam, Acesulfaam-K en Sacharine zijn een kunstmatige zoetstof die wordt gebruikt als suikervervanger.

Sucralose; Het is effectiever dan kunstmatige zoetstoffen zoals aspartaam, acesulfaam-K, sacharine.

Sucralose (E955); Sucralose, verkregen uit suiker door middel van chlorering, is 600 keer zoeter.

Aspartaam ​​(E951); Het is 180 keer zoeter dan suiker.

Sacharine (E954); Het is 300 keer zoeter dan suiker.

Acesulfaam-K (E950); Het is 200 keer zoeter dan suiker.

Sucraloz; Het wordt toegevoegd aan koolzuurhoudende dranken, kauwgom, bakmixen, ontbijtgranen en saladedressings. Aangezien sucralose oplosbaar is in ethanol, methanol en water, kan het worden gebruikt in producten op olie- en waterbasis, alcoholische dranken.

aspartaam; Het wordt gebruikt in chocolade, bevroren desserts, kauwgom en bakkerijproducten.

Sakkarin; Het wordt gebruikt in producten zoals zoetwaren, alcoholische dranken en tandpasta. Als

Asesulfam-K; Het wordt gebruikt in producten zoals augurken, granen, kauwgom, snoep, marmelade.

Over het algemeen zijn kunstmatige zoetstoffen geen aanbevolen producten voor de menselijke gezondheid. Het is vooral schadelijk in termen van het creëren van een basis voor diabetes. In de Turkish Food Codex Regulation on Food Additives zijn de gebruikslimieten van kunstmatige zoetstoffen gespecificeerd en beperkt.

Bepaling van aspartaam, acesulfaam-K en sacharine (HPLC-UV-methode) - TS EN 12856

U kunt bij ons terecht voor "Bepaling van kunstmatige zoetstoffen" in voedingsmiddelen.