ADF-, NDF- en ADL-analyse in feed

Structurele en organische zuren zoals cellulose, lignine en hemicellulose, en ruwvoer bestaande uit niet-structurele koolhydraten zoals suiker worden gebruikt in diervoeding. Monogastrische dieren kunnen deze structurele koolhydraten in ruwvoer niet verteren. Koolhydraten in ruwvoer zijn onderverdeeld in twee groepen:

NDF (cellulose, hemicellulose en lignine)
ADF (cellulose, hemicellulose)

Het belang van het gebruik van structurele koolhydraten in diervoeder is bedoeld om de voerefficiëntie te verhogen en de pensgezondheid bij herkauwers te beschermen. Met de inname van NDF en ADF blijven speekselafscheiding en pens-pH binnen de juiste limieten bij herkauwers. Het biedt dus een geschikte omgeving voor cellulotische en amylolytische bacteriën, protozoa en gisten die de microbiële spijsvertering helpen. Daarnaast worden veel ziekten zoals acidose, hoefbevangenheid, pensparaketose voorkomen met NDF en ADF.

Vanwege bovengenoemde redenen is de bepaling van de hoeveelheid cellulose – ruwe cellulose in diervoeders een van de belangrijke analyses. Jarenlang werd de hoeveelheid vezels in het voer bepaald door middel van "Raw Cellulose Analysis". De meest gebruikte methoden van vandaag zijn:

Neutrale wasmiddel onoplosbare vezels (NDF) - hemicellulose, cellulose en lignine
Zuur wasmiddel onoplosbare vezels (ADF) - cellulose en lignine
Zuur wasmiddel lignine (ADL) - lignine

“ADF-, NDF- en ADL-bepaling” wordt uitgevoerd op diervoeders in geaccrediteerde en geautoriseerde laboratoria voor voedselanalyse.