Bepaling van de totale hardheid van water
Bepaling van de totale hardheid van water
Calcium- en magnesiumionen, die overvloedig aanwezig zijn in water, zijn de ionen die waterhardheid veroorzaken. De hardheid van water wordt uitgedrukt als "calciumcarbonaatconcentratie gelijk aan de totale concentratie van alle kationen in het water" vanwege de aanwezigheid van calcium en magnesium in overmaat van alle andere ionen.
De hardheid van water wordt op twee manieren uitgedrukt:
- Tijdelijke hardheid (bicarbonaathardheid): hardheid die het gevolg is van bicarbonaten van metaalionen en instort bij verhitting.
- Permanente hardheid: hardheid veroorzaakt door sulfaten, nitraten en chloriden van metaalionen die niet bezwijkt bij verhitting en kan worden verwijderd door chemische processen.
De algemene hardheidsgraden van water kunnen als volgt worden weergegeven:
- 0-75 ppm: zachte consistentie
- 76-150 ppm: gemiddelde hardheid
- 151-300 ppm: harde consistentie
- 301 ppm en hoger: te hard
Bepaling van de hardheid in water is een belangrijke kwaliteitstestparameter. Hardheidsanalyse is een analyse die primair wordt uitgevoerd en in veel opzichten informatie geeft over water.
