Bepaling van de massaconcentratie van zwaveldioxide (SO2) in emissies van vaste bronnen

De belangrijkste bronnen van luchtverontreiniging zijn waterstofsulfide, ammoniak, koolmonoxide, stikstofoxiden en zwaveldioxide. Zwavelverbindingen zijn het meest schadelijk voor verschillende materialen. Zwaveloxiden versnellen metaalcorrosie door de vorming van zwavelzuur in de atmosfeer en op metalen oppervlakken. Zwaveldioxide is de meest schadelijke vervuiler die metaalcorrosie veroorzaakt. Zwavel en zwavelzuren beschadigen een grote verscheidenheid aan bouwmaterialen, waaronder kalksteen, marmer en dakplaten.

Zwaveldioxide is de belangrijkste gasvormige zwaveloxide-emissie bij de verbranding van steenkool. Zwaveldioxide is een van de meest voorkomende luchtverontreinigende stoffen die in de lucht wordt uitgestoten, goed voor ongeveer 80 procent van de totale uitstoot.

Deze norm bevat prestatiespecificaties voor geautomatiseerde meetsystemen die worden gebruikt voor de continue bepaling van massaconcentraties van zwaveldioxide bij emissies van stationaire bronnen. In de ISO 7935-norm worden extractieve en niet-extractieve zwaveldioxide-meetmethoden gepresenteerd. Beide methoden maken nulinstelling en kalibratiegassen en monsters voor vergelijkingsdoeleinden mogelijk. Bij het vergelijken van de met deze methoden verkregen resultaten is het noodzakelijk het watergehalte van het rookgas te kennen om de rookgaswaarde te corrigeren volgens de droge gaswaarde.

TS ISO 7935 Puntbronemissies - Bepaling van de massaconcentratie van zwaveldioxide - Prestatiekenmerken van automatische meetmethoden.