Bepaling van zuurstof (O2) en koolmonoxide (CO)

Het doel van de rookgasanalyses is het bepalen van de volledigheid van de verbranding van koolstof in de brandstof en de hoeveelheid en verdeling van warmteverliezen door onvolledige verbranding. In deze analyses worden de verhoudingen kooldioxide, zuurstof en koolmonoxide bepaald.

Het bewaken van rookgassen in een ketel of brander is ecologisch en economisch erg belangrijk. Het uitvoeren van rookgasanalyses betekent lagere brandstofkosten en een hoger rendement. Apparatuur die wordt gebruikt om rookgassen te bewaken, varieert van eenvoudige draagbare apparaten tot geïnstalleerde zuurstofsensoren en uitgebreide apparatuur.

Verbrandingsrookgasanalyse wordt al jaren gebruikt als methode om de brandstof- en luchtverhoudingen te optimaliseren. Door de hoeveelheid overtollige zuurstof en koolmonoxide in de rookgassen te meten die wordt veroorzaakt door verbranding, wordt de beste warmte-efficiëntie bereikt en zijn de systemen verzekerd om te werken met de laagste stikstofoxidewaarden en de minste hoeveelheid broeikasgassen te produceren. Theoretisch is de ideale situatie wanneer alle brandstof reageert met de beschikbare zuurstof in de verbrandingslucht en geen brandstof of zuurstof achterlaat. Overtollige lucht wordt in de verbrandingskamers gevoerd om ervoor te zorgen dat de gebruikte brandstof volledig wordt verbrand. Overtollige lucht verhoogt de hoeveelheid zuurstof en de mogelijkheid om alle brandstof te verbranden.

Kooldioxide is een product van verbranding en de hoeveelheid in het rookgas is een belangrijke indicator voor het verbrandingsrendement. Het optimale kooldioxidegehalte na verbranding is ongeveer 10 procent voor aardgas en ongeveer 13 procent voor lichtere brandstoffen.